تانزانیا به صورت رسمی جمهوری متحد تانزانیا کشوری است در شرق آفریقا که از شمال با کنیا و اوگاندا، از غرب با رواندا، بوروندی و جمهوری دمکراتیک کنگو و از جنوب با زامبیا، مالاوی و موزامبیک همسایهاست و از شرق به اقیانوس هند محدود میشود.
در سال ۱۹۹۶ پایتخت رسمی تانزانیا از شهر ساحلی و بزرگ دارالسلام به شهر دودوما منتقل شد. با این حال دارالسلام هنوز پایتخت تجاری و مقر بسیاری از نهادهای حکومتی کشور است و بندری مهم برای تانزانیا و همسایگان محصور در خشکی اوست. از شهرهای مهم دیگر آن میتوان به آروشا، امبیا، موانزا، موروگور و زنگبار اشاره کرد.
نام تانزانیا واژهای مرکب از تانگانیکا و زنگبار است. این دو کشور در سال ۱۹۶۴ یا یکدیگر متحد شده و جمهوری تانزانیا را تشکیل دادند.
بیشتر خاک تانزانیا از یک فلات با پوشش گیاهی بوتهزار و علفزار تشکیل شده که در شمال به ناحیه آتشفشانی کلیمانجارو، در شرق به دریاچه تانگانیکا، و در جنوب به زمینهای مرتفع، محدود میشود.محصولات مهم کشاورزی در تانزانیا قهوه، پنبه، چای، توتون و بادام هندی است.
اسلام، مسیحیت و آئینهای بومی، سه دین اصلی این کشور، هرکدام حدود یکسوم از جمعیت کشور را به خود اختصاص دادهاند.
تانزانیا زبان رسمی ندارد اما سواحلی زبان ملی دوفاکتو و عاملی برای وحدت ملی در کشور است. اگرچه در آموزش عالی و متوسطه و دادگاههای عالی از انگلیسی استفاده میشود.
تانزانیا، به رغم فقیربودن، از باسوادترین کشورهای آفریقایی است و بیش از ۸۵٪ مردم آن خواندن و نوشتن میدانند.
مردم تانزانیا از لحاظ فرهنگی با مردمان ایرانی و اعراب عمانی خویشاوندی دارند. وجود تعداد زیادی از کلمات فارسی همچون شاه و کاکا در زبان سواحلی که یکی از زبانهای رسمی این کشور میباشد، نشان دهنده عمق روابط دو فرهنگ است. در خلال سالهای پایانی قرن سوم هجری تا اوایل قرن چهارم، گروههایی از خانوادههای شیرازی به زنگبار مهاجرت کردند. هنوز هم پس از گذشت قرنها در زنگبار، اصل و نسب شیرازی به نوعی نجیب زادگی محسوب میشود. آیین نوروز امروزه در زنگبار برگزار میشود. زبانها انگلیسی و سواحلی زبانهای رسمی این کشور هستند.
از آثار ایرانی در تانزانیا میتوان به حمام ساخته شده گویا برای دختر محمد شاه قاجار، چاه آب افشاری و مسجد جزیره دلفین اشاره نمود. همچنین دو توپ غنیمت گرفته شده در نبرد هرمز (شاه عباس اول) نیز در برابر خانه عجایب تانزانیا نگهداری میشود.در تانزانیا حدود چهارهزار بلوچ زندگی میکنند